De tentoonstelling ‘Trinity’ in de Hooglandse kerk is nog tot en met zondag 7 augustus gratis toegankelijk voor het publiek. Nog een laatste kans dus om de twaalf drieluiken in de Kathedraal van het Licht te zien.
Ruim tienduizend bezoekers hebben daar de werken van Leidse kunstenaars al bewonderd. ‘De belangstelling voor de 12 werken in deze monumentale kerk is groot’, zegt Kees Kranenburg. Hij heeft de tentoonstelling samen met Tim Juffermans georganiseerd. ‘De drieluiken laten op geheel eigen wijze de verbeelding van de werkelijkheid zien. Het varieert van verleden – heden – toekomst naar een persoonlijke vertaling van hel – aarde – hemel’.
De tentoonstelling laat werken zien van Casper Faassen, Tim Juffermans, Allart Lakke, Inge Reisberman, Kees Kranenburg, Rémi de Ligny, Marjolein van Haasteren, Izaak Zwartjes, Thijs Kelder, Paul Cremers, Peter Zuur en Vincent Icke.
Tim Juffermans vertelt voor Radio Sleutelstad dat je met een actuele drieluik verdieping kan aanbrengen in drieluiken van vroeger. Met een combinatie van techniek en natuur kan je werken aan een toekomstvisie waar de mens meer naar de achtergrond verschuift en de natuur meer naar voren. De boodschap, zoals die van Lucas van Leyden, blijft overigens hetzelfde: ‘doe de goede dingen’. Een drieluik geeft bovendien de mogelijkheid je gedachten vanuit meerdere perspectieven te uiten. Hij kwam zelf op het idee om een eigentijds drieluik te maken waarin de klassieke thema’s hemel, aarde en hel op een eigentijdse manier zijn weergegeven.
In de drieluik van Kees Kranenburg staat ontwikkeling centraal. Het beeld ‘Violent Triad’ is een groep van drie gebeeldhouwde mensfiguren in een doorbraak in hun ontwikkeling . Op welke wijze reageert iemand op de wereld die steeds veranderd? ‘Leeft iemand in helse omstandigheden van angst of boosheid, dan kleurt de wereld donker. In mijn drieluik heeft het hoofd dan een zwarte kleur. De wereld kan ook de wereld worden gelaten. Dan zijn mensen even niet toegankelijk. Daar staat het verstilde bronzen hoofd symbool voor dat bovendien naar het oosten kijkt’. Het derde hoofd is groen en geeft glimlachend het leven aan. ‘Die blik is niet toevallig gericht op de kansel in de kerk’, zegt Kranenburg.
Het is onmogelijk alle ervaringen bij de beelden hier te verwoorden. Ga het met eigen ogen zien. Ik maak een uitzondering op het interactieve kunstwerk van Vincent Icke. Het omvat drie vormen van beweging: van het licht, het lichaam en van de geest. Je loopt een soort binnenplaatsje binnen omringt door zwarte gordijnen. Daar zie je hoe het licht werkt. Het verrast me als ik binnenloop. Je voetstappen veroorzaken kabbelende golfjes. Je aanwezigheid wordt direct opgemerkt, ergo, je ziet ook je eigen afbeelding op de vloer. Het is alsof gezegd wordt, als je het leven zo leeft, wordt je gezien. Een wonderlijk effect van licht in de voor mij bekende Kathedraal van het Licht.
Beide organisatoren hebben ervaren dat de kunstwerken nog meer tot hun recht komen in een omgeving waar mensen stil staan bij het begin van het leven, het leven vieren en daar ook afscheid nemen. De gemeenschap geeft zo invulling aan de oorspronkelijke functie van die ruimte.
Cent van Vliet