Sandra van Beest interviewde ds. Margreet Klokke voor het Leids Nieuwsblad. Dit interview verscheen in verkorte vorm in de stadeditie van 8 maart 2018. Hieronder volgt de volledige versie.

LEIDEN – Leiden kent ze al vanaf haar studententijd. Toch zal dominee Margreet Klokke (1960) weer even moeten wennen aan deze stad, want ze woonde de afgelopen achttien jaar in Den Haag. Ze was daar een van de twee predikanten van de Kloosterkerk en is vanaf maart 2018 predikant van de Leidse Binnenstadsgemeente (LBG), waar ze dominee Ad Alblas opvolgt die vorige zomer na dertig jaar met emeritaat is gegaan.

door Sandra van Beest

Margreet is geboren in Berkel-Rodenrijs, woonde tussen haar tweede en zesde levensjaar met haar ouders, broer en oudste zus in India. Daarna verhuisde ze met haar familie nog naar Epe, waar haar jongste zusje geboren werd, Leiden, Bilthoven en Paterswolde. Ze bezocht daardoor als leerling in totaal vier lagere scholen.

Haar ouders waren in de jaren vijftig zendingsartsen in Indonesië geweest; Margreet is het eerste kind van haar ouders dat in Nederland werd geboren. ‘Ik ben het kind van mijn ouders’ heimwee,’ vertelt de inmiddels Leidse dominee lachend. ‘Mijn ouders konden maar moeilijk weer wennen in Nederland. Daarom zijn ze in de jaren zestig tijdelijk naar India vertrokken.’

Het geloof is haar ouders niet met de paplepel ingegoten aangezien haar moeder opgroeide in een communistisch gezin en haar vader in wat je nu misschien een randkerkelijk gezin zou noemen. Zijn vader was in elk geval geen kerkganger. Beiden werden na hun twintigste, in de oorlog, gelovig. Haar vader deed in april 1943 belijdenis bij de destijds zeer bekende dominee Touw in de Pieterskerk. De intrededienst van zijn dochter kan hij helaas niet meemaken; hij overleed in april 2017.

Margreet las als kind net zo graag De Olijke Tweeling als een kinderbijbel. ‘Ik las deze boeken vrijwillig. Mijn ouders hadden wel door dat ik iets had met de Bijbel. Als veertienjarige was ik het soms ook die op zondagochtend voorstelde: ‘Zullen we naar de kerk gaan?’ Dat is natuurlijk best apart. Mijn moeder is ook degene geweest de mij heeft aangeraden om theologie te gaan studeren. Er was verder geen heel concrete aanleiding voor. Predikant worden was ze toen nog niet van plan. ‘Ik leefde ook toen al bij de dag. Bovendien wordt lang niet iedereen die theologie gaat studeren predikant. Ook toen niet. Ik verlangde wel naar de dingen die je niet kan zien; het geheim van het leven.’

Mooier

Margreet deed tijdens haar studietijd in Leiden belijdenis in de Vredeskerk bij dominee Suze de Meij-Meulendijk. Ook bezocht ze in die tijd weleens de Ekklesia die ook anno 2018 dienst houdt in de Hooglandse Kerk. Het interieur van café De Uyl is al die jaren niet veranderd, heeft Margreet met enige verbazing geconstateerd, maar de Waag als café is nog nieuw voor haar. ‘Leiden is mooier geworden sinds de jaren tachtig, dat heb ik wel gezien.’

Binnenkort woont de nieuwe Leidse dominee in het Jeruzalemhofje. Voorlopig houden zij en haar echtgenoot, Daan Limburg, hun Haagse huis aan. Hij heeft een coachingsbedrijf in Den Haag. Hun zoon (25) is inmiddels een Amsterdammer geworden. Hij studeerde rechten in de hoofdstad en is er net aan zijn eerste baan bij de rechtbank begonnen. ‘Tijdens mijn afscheidsdienst zat hij wel weer in Den Haag in de kerk.’

Tijdens haar studie theologie koos Margreet als bijvak didactiek. ‘Ik heb in Noordwijk korte tijd godsdienstles gegeven op een openbare school. Zes klassen met zo’n dertig leerlingen op een dag; dat was best pittig. Toch komt die ervaring ook nu van pas. Als predikant geef je geregeld cursussen.’

Toegankelijk

‘Een andere taak van een predikant is pastor zijn en dat zie ik als mijn belangrijkste taak: met mensen in gesprek gaan. Bij mijn taak als voorganger in de diensten probeer ik te denken vanuit degene die de kerk voor het eerst bezoekt. Ik probeer iedereen zich welkom te laten voelen. Mijn taalgebruik straalt dat uit, hoop ik. Vaak denken kerkleden dat hun kerk heel toegankelijk is maar dat wordt door lang niet alle voorbijgangers zo gezien of gevoeld. Zelf heb ik bij mijn afscheid van de Kloosterkerk van verschillende mensen een compliment gekregen waar ik heel blij van werd: Je bent voor mij een toegang tot de kerk geweest!’

Hoe de LBG precies is, weet ze natuurlijk nog niet echt; dat wil ze de komende tijd gaan ervaren. Ook in Den Haag Loosduinen, in Soest en in de Kloosterkerk heeft het tijd gekost voor ze de gemeente echt kende.

De Hooglandse Kerk is een prachtig gebouw, net als de Haagse Kloosterkerk. ‘Zo’n gebouw is een springplank,’ zegt ze. De meeste kathedralen in Nederland doen het goed wat bezoekers betreft. Je wilt in zo’n gebouw zijn omdat het schitterend is. Maar de bezoekers máken de gemeente. Ik ga de komende jaren graag ervaren hoe die is. Dominees gaan en komen maar de gemeente blijft.’

Dominee Margreet Klokke bij de Hooglandse Kerk; op zondag 11 maart vanaf 15:00 uur wordt hier haar intrededienst gehouden.Iedereen is welkom. (foto: Sandra van Beest)